อำเภอสวี

ประวัติความเป็นมา

   อำเภอสวีเป็นเมืองเก่าตั้งแต่โบราณเมืองหนึ่งในจังหวัด มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ตั้งอยู่บริเวณชายฝั่งตะวันออกของไทยอยู่ริมคลองสวี ขึ้นต่อกรุงศรีอยุธยาลำดับที่ 48 มีหน้าที่ส่งส่วยพลอยแก่กรุงศรีอยุธยา ระหว่าง พ.ศ. 2319 - 2327 เจ้าขัณฑสีมาผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราช แต่งตั้งพระสวีแก้ว ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการเมืองสวี มีทายาทสืบต่อมาปกครองสวีหลายชั่วอายุคน พ.ศ. 2438 ถูกยุบเป็นอำเภอ โดยมีหลวงเสวีวรราช (แดง ธนะไชย) เป็นนายอำเภอคนแรก 

   คำว่า “สวี” ได้ชื่อมาจากคลองสวี ซึ่งมีต้นน้ำจากเขาทะลุ ตำบลเขาทะลุ ที่ต้นน้ำมีหินก้อนใหญ่รูปร่างคล้ายมีลักษณะคล้ายผู้หญิง จึงเชื่อกันว่าเดิมได้แต่งตั้งคลองนี้ว่า “ฉวี” ซึ่งหมายถึง ความสวยงาม คล้ายกับว่าคลองนี้เกิดขึ้นเพราะผู้หญิง และผู้หญิงที่อยู่ในถิ่นนี้เป็นที่ยกย่องกันว่ารูปร่างสวยงามต่อมาคำว่า “ฉวี” เพี้ยนมาเป็น “สวี” จนปัจจุบัน

คำขวัญอำเภอสวี

   พระธาตุเก่าแก่

กาแฟปลูกนำ

ระกำหวานดี

นารีสวยสด 

สับปะรดหวานกรอบ

ที่ตั้งและอาณาเขต 

   อำเภอสวีตั้งอยู่บนฝั่งทะเลด้านจะวันออกของภาคใต้ของประเทศไทย มีเนื้อที่ประมาณ 799.578 ตารางกิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียงดังต่อไปนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับ อำเภอเมืองชุมพร

ทิศใต้ ติดต่อกับ อำเภอทุ่งตะโก อำเภอหลังสวน และอำเภอละอุ่น 

ทิศตะวันออก ติดต่อกับ อ่าวไทย

ทิศตะวันตก ติดต่อกับ อำเภอละอุ่นและอำเภอกระบุรี (จังหวัดระนอง)

สภาพทางภูมิศาสตร์

   อำเภอสวี ตั้งอยู่บนที่ราบริมฝั่งทะเลด้านตะวันออกของประเทศไทยพื้นที่เป็นที่ราบสูงทางทิศตะวันตกและลาดต่ำไปทางทิศตะวันออกจนกระทั่งจดทะเล สภาพพื้นดินโดยทั่วไปเป็นดินร่วนและดินเหนียวปนทราย มีภูเขาและป่าไม้เบญจพรรณมากมายหลายชนิด ทางด้านตะวันตกมีภูเขาสลับซับซ้อนเรียงรายยาวจากเหนือไปใต้ เรียกว่าทิวเขาตะนาวศรี ส่วนด้านตะวันออกส่วนใหญ่เป็นทุ่งราบริมฝั่งทะเลทั่วไป

การปกครอง

   อำเภอสวีแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 11 ตำบล 116 หมู่บ้าน ได้แก่

ตำบลนาโพธิ์ 8 หมู่บ้าน

ตำบลนาสัก 19 หมู่บ้าน

ตำบลท่าหิน 10 หมู่บ้าน

ตำบลเขาค่าย 12 หมู่บ้าน

ตำบลทุ่งระยะ 11 หมู่บ้าน

ตำบลสวี 4 หมู่บ้าน

ตำบลครน 14 หมู่บ้าน

ตำบลปากแพรก 6 หมู่บ้าน

ตำบลด่านสวี 11 หมู่บ้าน

ตำบลวิสัยใต้ 10 หมู่บ้าน

ตำบลเขาทะลุ 11 หมู่บ้าน